Gr 20 Corsica 2010 dag 3

Zaterdag 3 juli

Etappe 2 : Van Ortu di u Piobbu naar Carozzu ( + 667m; -917 m, 7 u )

Zoals goede stappers zijn we nu ook weer vroeg uit te veren. Het is een pittig begin , maar al snel een prachtig uitzicht ( in de verte zie je Calvi liggen ).

We kunnen effe op adem komen door wat te moeten dalen, maar dan begint het klimwerk ! Ja, over hogemaar vooral vele rotsen. Af en toe zie je al een zekerheid ingebouwd : hier kan je je vasthouden aan wat kettingen tegen de rotsen. Het is en blijft echt klimwerk. Met de goede gevulde rugzak is het behoorlijk zwaar maar prachtig . Na heel wat zweetwerk volgt een goede, zware afdaling; Zoals iedereen denk je dat het klimwerk voorbij gaat zijn , dus minder moe en minder zweet maar in Corsica is dit anders. Echt een heel zware afdaling, schuiven, vallen, en opstaan, ....

Na toch wel iets meer dan 7 u stappen komen we aan een toch wel mooie refuge. Ze ligt in bosrijk gebied maar heel rustig .

Hier hebben we samen met aantal mensen, ( mannen ) gekeken wat een alternatief is om geen 2 etappes te doen op 1 dag ( ik had Corsica wat onderschat )

We blijven genieten van al dat moois!!!!!

Een goede DOS helpt ons op de been, effe lekker eten , slapen en morgen gezond weer op en opnieuw genieten ;

Gr 20 Corsica 2010 dag 2

Vrijdag 2 juli

Etappe 1: Calenzana naar Ortu di u Piobbu (+1295m, -50m, 6u30) )

Deze eerste etappe vertrekt in de refuge in het dorpje Calenzana en betekent één lange klim van 1300 m. tot op een hoogte van 1550m, naar de refuge Ortu di u Piobbu. De laatste meters kan je bij te snel stappen mogelijk wat in lichte ademnood brengen, omdat je nog niet aan hoogte gewend bent. Piobbu is één van de mooiste kampeerplaatsen. .


Zoals afgesproken om 5uur opgestaan. Gerommel met de rugzak.We zijn nog niet geroutineerd in het inpakken.
6u10 vertrek.
Eerst door het dorp Calenzana naar het vertrekpunt. Goed gevonden.
Oke, de start is gemaakt. De rugzak lijkt toch zwaar. Later …. De rugzak is zwaar.

Goed stijgen – stijgen – zweet – heel mooi uitzicht op de zee – stijgen – zweet – af en toe een suiker stop – drank stop – chocola stop –
De benen worden loodzwaar.
Af en toe zijn we net balletdanseressen .
Al een stuk met kettingen moeten overbruggen. Een heel gevaarlijk stukje eigenlijk. Het is heel moeilijk met die rugzak. Ze menen het toch met hun stijgen.
We zijn iemand tegengekomen die spontaan zei dat onze rugzakken te zwaar zijn. Dit wisten we ondertussen zelf al.
We dachten er bijna te zijn. We zagen de refuge in de verte. Dit gaf even energie. Jammer dat ze op een andere berg stond. Na een uur zagen we de refuge nog altijd liggen.


Nu nog een klim en de benen moesten nog mee!
Beloond bij aankomst op ‘Pietra’of onze DOS Cerveza. wat gegeten, Pietra en dan vooral platte rust.
De ligging van deze refuge is wel prachtig. Dit is genieten.

Deze etappe was toch wel zwaar. Alleen maar stijgen, soms wel meer dan 45°.
Volgens de uitleg in het boekje leek het alsof we gingen wandelen maar dit was soms echt klimmen.
Ik zeg tegen Hilde met ernst dat dit toch wel heel zwaar is voor ‘een inloopdag’.
Hilde kijft nog efkes over het feit dat we te weinig gegeten hebben overdag. We nemen ons voor om dit toch beter te doen.
Gedoucht met ijskoud water.
Geslapen met 17 personen. Hilde heeft ‘niet geslapen’ dus. Teveel gesnurk en andere geluiden.
Hilde heeft toch efkes gedacht: dit was nog maar dag 1, hoe ga ik dit nog 8 dagen kunnen uithouden?

Besloten het één voor één aan te pakken.
Dat was een wijs besluit als we achteraf naar heel die mooie tocht keken.

GR 20 Corsica 2010 dag 1

Gr 20 trekking van Noord-Corsica (Calenzana ) tot Midden-Corsica (Vizzavona) samen met vriendin Hilde Frederix


Donderdag 1 juli.

Vertrek

Eindelijk is het zover. Hilde en ik gaan naar Corsica.Om 3u30 vertrekken we richting Zaventem . We vliegen tot Calvi om daar dan taxi of bus te nemen tot Calenzana.
Er was bij de boeking geen rechtstreekse vlucht. Dan maar doen met 3 tussenstops:

Brussel - Lyon
Lyon - Nice
Nice - Calvi .

Het ging echt wel vlot zodat we in de vroege namiddag aankwamen in Calvi .
Zoals ergens wel eens aangegeven was er wel geen sprake om een bus te nemen, enkel taxi . ( Deze was overigens niet goedkoop om 8 km te overbruggen )
De gite zag er cool uit: mooie 2-persoonskamer en een keuken waar je kon koken met veel gerief van ginds.
Natuurlijk gingen we op zoek naar een goede DOS Serveza in het dorpje.
Je kon er ook wat eten kopen, brood en de Corsicaanse saucissen om mee te nemen in de rugzak. 's Avonds nog lekker gaan eten vooraleer we de volgende dagen het vermoedelijk met wat minder moeten gaan doen. We hadden gelukkig veel eten bij zodat we voldoende krachtvoer hadden voor onderweg. We genoten van onze lekkere DOS en dan ons bedde in, uitkijkend naar ons groots GR20 avontuur.